بيت الأدباء والشعراء
ام العيال
قصيدة بعنوان….. أم العيال
يا أم العيال خفى شوية
خربتى بيت اللى جابونى
شقيان نهارى وطول ليلى
سهران بأفكر ف ديونى
محتاج لحبة حنيه
بقى لونى أصفر كمونى
ماكونشى عاشق جنية
ده الناس فى حبك حسدونى
فتحاها بحرى على الأخر
قربت أبيعلك ف هدومى
ده لكل بير حتما آخر
شمتى فيا اللى لمونى
واقفالى دايما ع الواحدة
وف قربى منك ظلمونى
مسجون وعايش ف السحلة
فى قيود مشاعرك حبسونى
فى حريم بترضى بقسمتها
البسمة طارحه ف سكتها
صابره وعايشه بقاليلها
ما بتجرحك مهما أديتها
وحريم بترمى فى خزنتها
ولا يوم بتسلم زنتها
ع الصبح تندب بلوتها
ومطلعه ف أسرار بيتها
أشى العيال عايزه وعايزه
ولا يوم تفوق من غبوتها
لو ف الغرام أخدت جايزة
الفقر عارف سكتها
كلمات الشاعر محمد ثروت عبد الحفيظ
