برغم إنه الغياب واعر حارس أبو عزب

برغم إنه الغياب واعر
وصعب انك بعيد عنى
هقولك إنى مش شاعر
عشان أوصفلك الننى
وده كمنى سهرة الليل
ومانع قلبى يهواكى
انا اللى بكيت قصاد النيل
عشان ما تشوفنى يوم باكى
وبترجاكى ما ترديش
عشان قلبى كما الدراويش
بيسكر ساعة الحضرا
ولو جيتى تردى الشيش
يموت جواكى من نظره
يابكره حبنا ما تجيش
وما تسبنيش بالمره
أكيد الحب ذيه مافيش
عشان ف عنيكى كاس خمره
وبالمره هقولك على كان جواى
عشان انتى حقيقى دواى
وأنا اللى قلت للدكتور
خلاص مش عاوز المحلول
ولا عاوز كمان إبرا
بحس بقلبك المشغول
وبعشق فيكى بالفطرا
ومش مجنون ولا مخبول
لاكنى عشقت أنفاسك
ومن كاسك شربت الحب
بالقطرا وانا اللى بدوب
فى ننى عنيكى من نظره
يا قادره تغيرى مودى
خلاص عودى عشان مش عارف
اتكلم وأقولك عل جوايا
بحسك فرحى وهنايا
وأشوفك فى الهوى حكايه
واشوفك قمره وسط الليل
واشوفك مركبه ف النيل
وأحضن قلبك العايق
واعشق قدك الفايق
واضحك لما تبتسمى
ولما تقولى ساب جسمى
وبعرف ساعه التوهه
وبعرف لحظة الهزيان
لكن ساكت
وعامل نفسى مش دريان
لكن قلبى بيتمنى يقابلك
كل يوم ف مكان
وانا ساكت تقولى عليا
مش عارف يرص كلام
أقوم أضحك على نفسى
وأقولك انى مش قادر
خلاص عينى جفاها النوم
بقت بتشوف خطوط قدام
وأشوفك ظاهره فى الصوره
أقول مش هيا دى أوهام
بحبك بس فى الاحلام
عشان خايف من الكلمه لتلمس
قلبك العاشق فسهم الحب
يتوجه على عيونى
فأموت بسلام
حارس أبو عزب